I love you with my eyes closed

At a time when all the romance is old
And petals of every rose, falls
In a world full of hearts that're cold
I love you, with my eyes closed... <3

Photograph : "V-J Day in Times Square", by Alfred Eisenstaedt

රිදී පැහැ සයිලෆෝනයක්
වීදුරු මිටකින් වයන
මිහිරි නාදයක්
ඈතින් ඇසුණි

විඩාබර සවස් කල
වියපත් හිරු කිරණ
කිරිගරුඬ පොළොව මත
ඇලයකට වැටුණි

වියළි පත් විසිරුණු
ඉපැරැණි සඳැල්ලක
සෝපාවක ගිලී
හිඳින්නට සිතුණි

රෝස පැහැ රෝස මල්
අතින් සිතුවම් කෙරුණු
පීරිසි කෝප්පෙක
තේ වතුර නිමුණි

සුදු ගවොම ලිහිල් කර
කෙහෙරැලිද ලිහූයෙන්
දෙඋරහිස් නිරුවත්ව
සුළං පහරට ඇරුණි

එවන් ඒ ගිමන්කල
නොනින්දත් නින්දත් අතර
හදවතේ කවුළු ළඟ
නුඹේ කටහඬ ඇසුණි!

පියාඹන්නට හිතෙන හෙයින්
අහස නොපෙනෙන්න පාට තවරමි
සොයා යන්නට හිතෙන හෙයින්
සිතිජය වැසෙන්නට රූප අලවමි
නුඹ සිහිනයෙන් පෙනෙන හෙයින්
රැයම නොනිදා සිතුම් අහුලමි
කිසිමදා හිමි නොමැති හෙයින්
පෙමක සිතුවිලි සිතක සඟවමි

අන්ධකාරෙට සඳ නොඒ නම්
නුඹ තැවෙන කවි හදවත් ඇහැරවන තරු එළිය
තුරු මුදුන් මත පිණි වැටේ නම්
නුඹ සමනල පියාපත් විනිවිදින හිරු එළිය

Homeless

The finest illusions leave minds restless
Awake at night, small feelings that's helpless
Despite stone eyes of those who are heartless
When reached the void, love is powerless
Miracles don't happen when souls are hopeless
On a dark cloudy night even the moon is homeless

I love a heartless person, you. but it is a shout to the void. That love is such a illusion, otherwise you should feel it too. I wonder how it feels so real. Now  I'm hopeless. In a such situation cannot think a miracle will happen and make you love me back. I love you like the moon lights the whole sky. But you reject me, I feel like the moon on a cloudy night.