දූවිලි බැදුණ පොත්පත්
නිම නොකල සායම් කැන්වස්
මේසය මතද, බිමද,
හිස් බීර බඳුන් ය...
ශෝකයෙන්මම රතු වුණු
උකුසු, කොටි බැල්මක් රැඳවුණු
හැඟීමක් නොලියවුණු
කඳුලු නැති වියලි දෑස් ය...
පැහැය වියැකී බොඳවුණ
සායම් කළු පාට තැවරුණ
නොසේදූ කමිසයක නැගෙන
දහඩිය පුසුඹක් ය...
හිල්වුණු දොර කවුළු තිර ළඟ
තවමත් දැල්වෙන ෆිල්ටර ය
හදවතෙන් පැන උගුර මැද සිරවුණ
කිසිදා පිටනොකල ඉකියක් ය...
No comments:
Post a Comment