රැලි

නැගෙන මුත් උසට
බිඳී යන යළි
රැගෙන යන පතුලට
සෝදාන වැලි
විටෙක කඳුළැලි ද
ගෙනෙන හසරැලි
නුඹ මගේ හිත්
සමුදුරේ රැලි

හීන

පාර මැද ඉඳගෙන
නිල් අහස බලාගෙන
රත්තරන් ඉර ළඟට යන්න
මං අතාරින,
පාර දෙපැත්තේ
ගස් වල අතුවල
වැදිලා කැරකිලා
ආපහු බිමට එන,

මගේ හීන...

මගේ කවිය

අහස, පොළව, ජීවය
ලෝකය නිර්මාණය කරනවා.
මගේ අහස
මගේ පොළව
මගේ ජීවය
මගේ සුදු අම්මා...

ආලෝකය, ආදරය, හීන
ලෝකයට අවශ්‍ය කරනවා.
මගේ ආලෝකය
මගේ ආදරය
මගේ හීනය
මගේ සුදු අම්මා...

හුස්ම, හදවත්, බලාපොරොත්තු
ලෝකය ජීවත් කරවනවා.
මගේ හුස්ම
මගේ හදවත
මගේ බලාපොරොත්තුව
මගේ සුදු අම්මා...

මල්, තරු, කවි
ලෝකය ලස්සන කරනවා.
මගේ මල
මගේ තරුව
මගේ කවිය
මගේ සුදු අම්මා....... 

කඳුළක්

සපාගෙන දත්
මොළවා මිට දෑත්
පිට පනින්නට වෙර ගත්
කඳුළක් වේය සිර කරගත්

නුඹේ ඉකිබිඳුම් හඬින්,
‍රාත්‍රිය අවදි විය.
අන්ධකාරය ලෝකය වෙලා ගති...

නුඹ බොහෝ දුර ගිහින්

හෙමින් කැරකෙන ඔරලෝසු කටු

වේගයෙන් දිවයමින් තිබුණා

පැරණි වී යන මාවතේ දස

දහස් ගණනින් දෙපා ගැටුණා

හිරු පවා විදුලියක වේගෙන්

අවරගිර වෙත යමින් දැවුණා

දූලි පිසගෙන හමන සුළඟේ

උසැති තුරු හිස් නැමී සැලුණා

ඇසිල්ලකදී නුඹේ නෙතු යුග

මගේ නෙතු යුග සමඟ ගැටුණා

යන්තමින් සිනාසී හිස නවා නුඹ

මාව පසුකර පෙරට ඇදුණා

නුඹේ දෑසේ සිනහවේ රැදි

හුරුපුරුදු බව හිතට දැනුණා

පුදුමයෙන් මා හැරී බැලුවිට

නුඹ බොහෝ දුර ගිහින් තිබුණා...

ද බක බක කවිය

අවුට් සයිඩ් මයි වින්ඩෝ
දෙයා ආ ෆ්‍රොග්ස්
දෙක දෙක

ඉන් ද සයිලන්ට් නයිට්
දේ ආ සිගින්
බක බක

ලයින් ඔන් ද බෙඩ්
පාස්ට් මෙමරීස්
මක මක

රයිට් නව් අයි ජස්ට්
ෆීල් ලයික්
හැක හැක

මගේ තම්බි ලෝකය

මගේ තම්බි ලෝකය ඇරඹෙන්නේ තුවාන් රුෂ්ඩි හනන් ගෙනි. ඔහු මට හමුවන්නේ සා.පෙ සිංහල පන්තියේදීය. ඔහු පන්තියේ සිටි ලස්සනම කොල්ලා විය. හනන් බොහෝ දුරට මං වාගේම පාලනයෙන් තොර චරිතයක් වු අතර මට මෙන්ම ඔහුටද තදින් ඇදුම තිබිණි. ඔහු මිත්‍රශීලී ආදරණීය චරිතයකි. සා.පෙළින් පසු මට ඔහු මඟහැරුණු අතර. ඊට අවුරුද්දකට පසු ඔහු පාසලේ ප්‍රධාන ශිෂ්‍ය නායකයා ලෙස මව්බිම පුවත්පතට දී තිබූ සම්මුඛ සාකච්ඡාවක් හැරුණු විට මේ වනතෙක්ම මට ඔහු හමුවූයේ එකම එක වතාවක් මාකට් එක අසල බස් හොල්ට් එකේදී පමණි. කුඩයකුත් වනමින් පැමිණි ඔහු විනාඩි බාගයක් සිනාසෙමින් කතා කරමින් හිඳ යන්නට ගියේය.
මගේ දෙවෙනි තම්බියාගේ නම මට මතක නැත. මට එය කවදාවත් මතක තිබ්බේද නැත. බොහෝ උස, බොහෝ දිගැති කොණ්ඩයක් තිබූ, ඉතා ලස්සන දැරියක් වූ ඈ සොඳුරු සිනා නගමින්, ගොරෝසු හඬින් කැඩුණු සිංහල කතා කරමින් මා අසල හිඳගෙන මගෙන් ගණන් කොපි කල මගේ සුන්දර මිතුරියයි.
මගේ තුන්වන තම්බියා මගේම සොයුරිය ෆාතිමා අක්කියාය. ඈත් මාත් පාසල් ගියේ එකම වෑන් රියෙනි. ඈත් මාත් ජීවිතය දකින්නේ එකම දැක්මකිනි. ඈත් මාත් බැඳී ඇත්තේ ආත්මීය බැඳීම්කිනි. මං වාගේම හිතන කෙනෙක් මට මුණගැසුනේ ජීවිතයේ පළමු වතාවටය. ඈ මගේ සොයුරිය, මිතුරිය විය. ෆාති අක්කියා ගැන කියන්නට ගියොත් මට ජීවිත කාලයක් ලියන්නට දේවල් ඇත. ඒ නිසා මම ඈව බොහෝ අගය කරන බවත්, මම ඈට බොහෝ ආදරේ බවත් පමණක් පවසා නවතින්නෙමි. ඇගේ මෑණියන්ද මා බොහෝ අගය කරන මා ජීවිතේ දුටු ශක්තිමත්ම හදවත හිමි තැනැත්තියයි.
මගේ ඊළඟ තම්බියා zaithun ය. Zai මගේ ජීවිතයට විශාලම බලපෑම කල තම්බිච්චිය. ඈ ඉතාම කුඩා, සිහින්, සුදුමැලි ඉහේ සිට පොරවාගත් අබායාව නිසා වඩාත් දුර්වලව පෙනෙන, බොහෝ ශක්තිමත් ආදරයක් හදවතේ තබාගෙන සිටින තැනැත්තියකි. ආදරය ගැන මාතුල වූ ප්‍රසන්න නොවූ හැඟීම් සියල්ල පලවා හැරි, හැම දුකක්ම බෙදාගත්, හැමදේටම ළඟින් සිටි මගේ හොඳම මිතුරිය මගේ zaiyaය.
ඊළඟ තම්බියා ඉතා මෑතකදි මුණගැසුණු අම්මා සමඟ එකට වැඩ කරන සාහිරා අක්කායි. පුදුමාකාර ලෙස අහිංසක වන ඇය පුදුමාකාර tube light එකක්ද වේ. නමුත් ඈ අවංක, අව්‍යාජ, දයාබර චරිතයකි.
මේ මගේ තම්බි ලෝකයයි. හෙට එයට තවත් තම්බීන් එක් වනු ඇත. ඔවුන් මගේ හදවතට සමීප වනු ඇත. ඔබට ඔවුන් බලු තම්බින් ය. පර හම්බයින් ය. කරුණාකර මගේ තම්බි ලෝකය විනාශ නොකරන්න. මට ඔවුන් මිනිසුන් ය.

මගේ සෙනෙහස තාම නුඹටයි...

තරු පිරී තිබුණත්
දස දහස් ගණනින්
බටහිර අහස
තාම එළියයි...
කවුරු ආවත් ගියත්
මගේ හිත් අහසින්
මගේ සෙනෙහස
තාම නුඹටයි....... 

You are

A minute

Of quiet

In a Loud

Shouting

World

නුඹ

නිහඬ වූ

නිමේෂයකි

හඬින් කෑගසා

වැළපෙන

ලොවෙහි

ඔබ දන්නවද...?

ඔබ දන්නවද ලෝකෙ රවුම් කියලා?
ලෝකේ ටෙනිස් බෝලයක් එහෙමත් නැත්නම් දොඩම් ගෙඩියක් වගේ රවුම්. ඒ කියන්නේ ඔබ එක තැනකින් පටන්ගෙන හරි කෙලින් රේඛාවක් දිගේ ඇවිදන් ගියොත්, ඔබට ආයෙම මුල් තැනට එන්න පුළුවනි. ඔබ පොළව හාරගෙන හාරගෙන ඇතුලට ගියොත් ඔබට ලෝකේ අනිත් පැත්තෙන් මතු වෙන්න පුළුවනි. ලෝකේ රවුම් කියලා හොයාගත්තේ කොළොම්බස්. ඒ කිව්වේ මේ කොළඹ දුවන බස් නෙමෙයි. කොළොම්බස් කියන පුද්ගලයා.
ලෝකය රවුම් කියන්නේ අපි කවුරුත් එකම තලයක නැහැ කියන එක. එක එක්කෙනා ඉන්නේ විවිධ තලවල. (සඳළුතල, දර්ශනතල, etc.) ඒ කියන්නේ අපි හැම කෙනා අතරම සාපේක්ශ කෝණයක් තියෙනවා කියන එකයි. ඔබයි මමයි අතර නම් විකලා 0.00000001ක් විතර. ඔබ ඇන්ටාර්ටිකාවේ හිටියනම් අංශක 90ක් විතර. ඒ අතර ඉන්න බිලියන ගානක් දෙනා ඉන්නේ ඔබට සාපේක්ශව සුළු කෝණයක් සාදමින්. හැබැයි ඔබයි මමයි හැමෝම ඉන්නේ මේ රවුම් ලෝකෙට සාපෙක්ශව එකම කෝණයක. හරියටම කිව්වොත් ලම්බකව. අංශක 90කින්.
දැන් ඔබ හිතන්න පටන් ගනීවි. ලෝකේ රවුම් නම්, හැමකෙනෙක්ම ඉන්නේ ඊට ලම්බකව නම් ලොකේ උඩම කොටසේ ඉන්න අය ඇරෙන්න අනිත් හැමෝම අභ්‍යාවකාශයට හැලෙන්න ඕන බව කියමින් ඔබ මාත් එක්ක තර්ක කරාවි.
ඔව් ඇත්ත. නමුත් එහෙම වෙලා නෑ නේද? එහෙම නොවෙන්නේ ආකර්ෂණ බල නිසයි. (ආකර්ෂණ බල කියන්නේ ඇදගැනීම, කැමැත්ත, ආදරය, ප්‍රේමය, ශෘංගාරය etc.)
මේ බලය හොයාගත්තේ නිව්ටන්. ඔහු තුල තිබුණා ඇපල් වලට පුදුමාකාර ආදරයක්. බැඳීමක්. ආකර්ශණයක්. ඔහු තේරුම් ගත්තා මේ රවුම් වූ ලෝකය තුලත්, සෑම මනුශ්‍යයෙක් කෙරෙහිම ඒ වගේ විශාල ආකර්ෂණ බලයක් තියෙනවා කියලා. මේ හේතුව නිසා කිසිම කෙනෙක් කවදාවත් ලෝකය දෙසටම මිසක් අභ්‍යාවකාශයට වැටෙන්නේ නැති බව ඔහු හොයාගත්තා.
බලන්න ලෝකය හැදිලා තියෙන ලස්සන! එකෙනෙකාට සාපේක්ෂව විවිධ තල වල සිටින, විවිධ කෝණ වල ඉඳගෙන රවුම් ලෝකය දිහා බලන හැම කෙනෙක් ගැනම මේ රවුම් ලෝකය තුල ඇති ආදරය ඔබට තේරුම් ගත හැකිද?
නමුත් ඔබ දන්නවාද නිව්ටන් සොයාගත් තවත් දෙයක්? ඔහු සොයා ගත්තා ආකර්ෂණ බලයක් කියන්නේ අන්‍යෝන්‍ය බලයක් බව. ඒ කියන්නේ ලෝකයෙන් නොහැලී ඉන්න නම්, ඔබත් ලෝකයට ආදරේ කල යුතුයි.

නුඹේ නෙතු යුග

ගිනි දැවෙන මද්දහන් මැද,

දෂ්ඨ කරන සුළු

තද සීත කුණාටු

මා වටා මවන,

නුඹේ නෙතු යුග...!

නුඹ හින්ද

දෙතොල් අතර නිතර රැදුණු
හිනාව, නැති කරගත්තේ නුඹ හින්ද...
ඈතට ඈතට යන්න හිතුණු දවසක,
අඩියක්වත් නොහෙල්ලී හිටියෙ නුඹ හින්ද...
පුංචි පුංචි වචන අමුණලා ලිවු කවි,
ඉරලා ගුලි කරලා විසිකලේ නුඹ හින්ද...
ගඟක් වගේ ගලාගිය ජීවිතේ,
මඟ නතර කරගත්තේ නුඹ හින්ද...

ඔව්... මාව ගණනකටවත් නොගත්තු, නුඹ හින්ද!

ඉරට පිස්සු!

නුඹේ ලොකු ඇස්

පුංචි කරලා

කඳුළු පුරවන්න

ඉරට පිස්සු!

බිඳී සුන් වී
ඉරි තැලී ගිය...
දිවියේ වැළපෙන
දුක්බරම කවියේ...
තාලය කියා දෙන්නට...
හෙටත් එනවද...?