නුඹේ ඉකිබිඳුම් හඬින්,
‍රාත්‍රිය අවදි විය.
අන්ධකාරය ලෝකය වෙලා ගති...

නුඹ බොහෝ දුර ගිහින්

හෙමින් කැරකෙන ඔරලෝසු කටු

වේගයෙන් දිවයමින් තිබුණා

පැරණි වී යන මාවතේ දස

දහස් ගණනින් දෙපා ගැටුණා

හිරු පවා විදුලියක වේගෙන්

අවරගිර වෙත යමින් දැවුණා

දූලි පිසගෙන හමන සුළඟේ

උසැති තුරු හිස් නැමී සැලුණා

ඇසිල්ලකදී නුඹේ නෙතු යුග

මගේ නෙතු යුග සමඟ ගැටුණා

යන්තමින් සිනාසී හිස නවා නුඹ

මාව පසුකර පෙරට ඇදුණා

නුඹේ දෑසේ සිනහවේ රැදි

හුරුපුරුදු බව හිතට දැනුණා

පුදුමයෙන් මා හැරී බැලුවිට

නුඹ බොහෝ දුර ගිහින් තිබුණා...

ද බක බක කවිය

අවුට් සයිඩ් මයි වින්ඩෝ
දෙයා ආ ෆ්‍රොග්ස්
දෙක දෙක

ඉන් ද සයිලන්ට් නයිට්
දේ ආ සිගින්
බක බක

ලයින් ඔන් ද බෙඩ්
පාස්ට් මෙමරීස්
මක මක

රයිට් නව් අයි ජස්ට්
ෆීල් ලයික්
හැක හැක