ඇස් ඉමේ නුඹ නොමැති නුවරක පැයක් ගානේ දුක් ඇහින්දා සිනාසෙන්නට නැති වරම් හැමදාම සිහිවී හිතම බින්දා වැට පනින්නට අර අදින දුක් ජල කඳට උස වේලි බන්දා මොකුත් නොකියා හිටිය අම්මේ අම්මාට දුක හිතෙයි හන්දා
No comments:
Post a Comment